دولت حمدانی نمونه ای از دولت های کوچک قرون وسطای اسلامی است. حمدانیان در سرزمینی نسبتا وسیع، که اکنون بین عراق، ترکیه و سوریه تقسیم شده است، از سال 293 تا 392 ه.ق حکومت می کردند و از جمله دولت هایی بودند که در دوران ضعق قدرت مرکزی و تباهی هیبت عباسیان، ظاهر شدند و نقش مهمی میان خلافت عباسی، فرمانروایان مصر و روم، قدرت جویان ترک و ایرانی و جنبش های خوارج و قرمطی ایفا نمودند. البته آنها ضمن حفظ و گسترش آثار تمدنی، به خصوص در عصر سیف الدوله، همچون سد محکمی در برابر یورش بیزانسیان که بیت المقدس را هدف گرفته بودند، ایستادگی نمودند و از کلیت اسلامی حکومت پاسداری کردند.
در کتاب حاضر که با بینش علمی و تدقیق در منابع خطی و چاپی اصیل و نیز با نظر به تحقیقات مستشرقان نوشته شده، زمینه های طبیعی، اقتصادی و اجتماعی منطقه بررسی می شود و آنگاه مبارزه نیروهای سیاسی و برآمدن، فعالیت ها و انحطاط و سقوط آل حمدان بیان می گردد. در این میان، از دلیری و غرور، شهوت، انتقام، خدمت و خیانت، دسیسه و امانت، علم و هنر، باج و تاراج و مصیبت ها و گرفتاری های کوچک و بزرگ انسانی سخن می رود و برای خواننده ای که با شوق و لذت، کتاب را به پایان می بردف بینشی وسیع و تازه در مورد این دولت حاصل می شود.