ترجمه مواقع النجوم: به انضمام دو شرح از کتاب مواقع النجوم (کردی، واعظ)

کتاب مواقع النجوم در ردیف دو کتاب دیگر محی الدین عربی، فتوحات مکیه و فصوص الحکم است. وی در باب طهارت در کتاب فتوحات درباره این کتاب می گوید: این کتاب که مواقع النجوم نام دارد، از استاد بی نیاز است، بلکه استاد بدان نیازمنداست. زیرا استاد کسی است که عالی و اعلا را بفهمد، در حالیکه این کتاب بر بالاترین و اعلاترین مقامی که استاد بر آن است قرار دارد و فراسوی آن مقامی در این شریعتی که بدان متعبدیم نیست، پس هرکسی آن را نزدش یافت، به توفیق الهی برخود واثق گردد، زیرا آن را منفعتی عظیم است.

این کتاب را محی الدین عربی در شهر مریه که در کشور اندلس است در سال 595 قمری تآلیف کرده است.

بر این کتاب تا کنون دو شرح نگاشته شده است، یکی مربوطه به شیخ ملاحسن بن موسی بن عبدلله کردی بانی قادری دمشقی شافعی که به شماره 769 در کتابخانه سلطنتی آلمان موجود است و ناقص است. شرح دوم نیز موجزی است از نظام الدین- شمس الدین احمد واعظ- که به شماره 3596-147 در کتابخانه مجلس شورای اسلامی موجود است.