تجارت و نابرابری در بستر جهانی سازی

تاریخ حیات بشر کما بیش با تحولات و دگرگونی های بسیار توأم بوده است؛ اما در سه چهار دهه اخیر که این تحولات شتاب فزاینده ای یافته و دامنه اش از روابط میان جوامع به درون جوامع و حتی کلیت ساختار جهان کشیده شده، بسیاری از صاحب نظران علوم اجتماعی معتقد شده اند که جهان نه چندان دور آینده با جهان امروز بسیار متفاوت خواهد بود. تجارت به عنوان یکی از ارکان روابط جوامع انسانی همواره نقش مهمی در تحول و توسعه جامعه بشری داشته و انسان ها را برای کسب عواید و منافع هرچه بیشتر از مناسبات تجاری برانگیخته است. این روابط و مناسبات اگرچه ظرفیت آن را دارد که متضمن نفع طرفین رابطه باشد – و در موارد زیادی هم چنین بوده است – اما آنجا که پای قدرت و استیلای یک طرف در میان است، می تواند به مصادره تمام و یا غالب منافع از یک سو و حتی به کانالی برای بهره برداری از ظرفیت های طرف ضعیف تر بینجامد. تاریخ استعمار کهنه و نو و شکاف روزافزون میان جوامع، نمونه آشکار وقوع این دیدگاه است. مشکل نابرابری میان جوامع به طور روزافزونی به دغدغه اصلی صاحبان دیدگاه انسان محور درآمده و حتی سازمان های بین المللی را به ابراز نگرانی واداشته است. اکنون مسئله این است که آیا می توان به تحولات اخیر به عنوان عاملی برای کاهش نابرابری ها امید داشت؟ و آیا تجارت به عنوان یکی از مهم ترین عرصه های این تحولات به کاهش نابرابری ها کمک می کند؟ یکی از راه های بررسی این مسئله جستجوی عوامل پدید آورنده نابرابری و سپس بررسی وضعیت آن عوامل در روند تحولات اخیر است. آیا شرایط پدیدآورنده نابرابری تغییر یافته است؟ کتاب حاضر در تلاش است تا پاسخی به این سئوالات ارائه کند.