دولت عثمانی از اقتدار تا انحلال

بازشناسی تفکر سیاسی، مذهبی نیروهای معارض قیام امام حسین (ع) در کوفه و کربلا از موضوعات بسیار مهمی است که با توجه به نقش کوفیان و اتفاق این فاجعه عظیم در حوزه جغرافیای شیعه، شبهات و تهمت هایی را متوجه تاریخ تشیع نموده است.

دشمنان شیعه همسو با تبلیغات امویان با این مغالطه و تحریف تاریخ که کوفه پایگاه شیعیان بوده و آنان از یک سو دعوت کنندگان امام و از سوی دیگر سرکوب کنندگان قیام کربلا بوده اند؛ درصددند تا شیعیان را مسئول این فاجعه معرفی کرده و عزاداری آنان را یک نوع سرپوش و فریب القاء نمایند. حرکت توابین نیز فرصت مناسبی به حزب حاکم داد تا ضمن تبرئه خود، آن را شاهدی بر این مدعا تبلیغ کند.

کتاب حاضر در صدد پاسخگویی به این شبهه است و با ادله و شواهد متقن تاریخی نشان داده که تفکر حاکم بر نیروهای معارض، تفکر عثمانی بوده و کوفی بودن مساوی با شیعه بودن مغالطه ای است که پس از فاجعه کربلا جهت تبرئه حزب حاکم به طور گسترده تبلیغ شد و نگذاشت تا حقیقت و ماهیت فکری و سیاسی نیروهای معارض آن گونه که هست شناخته شود.