جامعه شناسی معرفت: جستاری در تبیین رابطه ساخت و کنش اجتماعی و معرفت های بشری

جامعه شناسی معرفت، یکی از شاخه های اصلی و مهم جامعه شناسی و یک سنت فلسفی جامعه شناختی است که از اواخر قرن نوزدهم به بررسی عوامل اجتماعی تعیین کننده معرفت های انسانی پرداخته است. همه گرایش های گوناگون این سنّت فکری به بررسی مسئله مناقشه برانگیز «تعیّن اجتماعی معرفت» و فهم و تبیین جامعه شناختی این مسئله پرداخته اند.

این کتاب از سه بخش تشکیل شده است: بخش نخست به بررسی مبانی جامعه شناسی معرفت و پیشینه ی فکری و فلسفی این رشته اختصاص یافته است. بخش دوم، نظریه های اساسی جامعه شناسی معرفت را معرفی و نقد می کند و بخش سوم، کوششی است در فراهم آوردن بسترهای نظری و آشنا کردن دانشجویان و محققان علوم اجتماعی با مبانی ایرانی و اسلامی، تا گام های ماندگار «بومی شدن علم» برداشته شود. برای تحقق این امر، برخی از مبادی فلسفی و نحله های اصلی فلسفه اسلامی و ایرانی را در اختیار نهاده است.