دولت ادریسیان: تاریخ سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی

دولت قدرتمند ادریسیان شاخه ای از علویان بود که در غرب عالم اسلام و درسال 172 ه.ق تأسیس شد و تا سال 375 ه.ق ادامه یافت.
ادریس بن عبدالله از نوادگان حسن بن علی (ع) پس از شکست قیام فخ در سال 169 ه.ق خود را از حجاز به مغرب اقصی ـ مراکش و بخشی از الجزایر رساند و حکومت ادریسیان را تأسیس کرد.
در روزگار ادریسیان، مغرب اقصی از شکوفایی اداری، اقتصادی و ثبات سیاسی برخوردار شد. عرب ها و بربر ها با مشارکت یکدیگر به اداره حکومت پرداختند.
ادریسیان با توجه به اعتقاد مکتبی که درباره مقوله مساوات مسلمانان داشتند، برای بربر ها امتیازهای اجتماعی ویژه ای قائل شدند و با تشکیل بخش اعظم ارتش خود از بربرها، آنان را در ساختار نظامی خود وارد کردند.

دولت ادریسیان به علت نزاع های داخلی که از دوره محمد بن ادریس بن ادریس شروع شد و نیز درگیری های خارجی و حملاتی که دولت های امویان اندلس و فاطمیان به قلمرو آنها داشتند، تضعیف و درنهایت منقرض شد.

کتاب حاضر به بررسی تاریخ سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی دولت ادریسیان می پردازد.