سلجوقیان امپراطوری نیرومندی بنیاد نهادند که در روزگار اوج و عظمتش از آمو دریا و هندوکش تا کرانه های دریای مدیترانه در شام و از شمال ایران تا مرزهای بیابان های عربستان را فراگرفته بود. از این جهت، در دوران اسلامی پیش از آنان حکومتی به این موفقیت نائل نگشته بود. منطقه شام از منظر جایگاه نظامی، سیاسی و اقتصادی نزد سلجوقیان، فاطمیان و بیزانس در قرن پنجم هجری اهمیت بسزایی داشت.
با گسترش قلمرو سلجوقیان در منطقه شام، تتش، برادر ملکشاه سلجوقی، از سوی وی دست به تأسیس سلجوقیان شام زد. پس از وی فرزندانش، رضوان و دقاق، تا مدت ها در منطقه شام مشغول رقابت و نزاع بر سر قدرت بودند. در این هنگام، صلیبی ها در صحنه سیاسی منطقه شام وارد شدند و با بهره گیری از اوضاع آشفته این منطقه موفق به تأسیس حکومت هایی گردیدند.
کتاب حاضر تاریخ سلجوقیان در سرزمین شام (471-511 ه.ق / 1078-1117 م) به اوضاع سیاسی و نظامی شام در این برهه زمانی پرداخته است.