سبک شناسی هنر انقلاب اسلامی با نگاهی تطبیقی به شعر و نقاشی دوره انقلاب

این اثر، «سبک» را ویژگی های تکرارشونده و مشخص صوری و ساختاری یک اثر یا مجموعه ای از آثار می داند که عوامل اجتماعی و فرهنگی و به ویژه نحوه اندیشیدن مؤلف یا مؤلفانِ آن آثار تأثیر بسزایی در ایجاد و کیفیت آن ها دارد. همچنین نتیجه می گیرد که با وقوع انقلاب اسلامی، فصل تازه ای در تاریخ این سرزمین آغاز شده است که دامنه تأثیرات خود را در گستره وسیعی از حوزه ها، از مسائل سیاسی و اجتماعی تا مسائل فرهنگی و هنری بسط داده است.

بر همین اساس، انسان عهد انقلاب اسلامی نیز دارای جهان بینی خاصی است که طرز نگرش او را به هستی و پدیده های آن متفاوت می سازد. این طرز نگرش متفاوت، تأثیرات مستقیمی در هنر و ادبیات این دوره خواهد گذاشت و منجر به شکل گیری سبک تازه ای در هنر می شود. این سبک تازه در حیطه های مختلفی همچون شعر و نقاشی تأثیری مشترک و مشابه برجای خواهد گذاشت. از این روی به نظر می رسد مطالعه هنر و ادبیات این دوره و بررسی نسبت آن با گفتمان فکری حاکم، منتج به کشف ویژگی های سبکی مشترک و تکرارشونده آثار ادبی و هنری مرتبط با انقلاب خواهد شد و می تواند مشخص کننده سبک هنر انقلاب اسلامی باشد.

نگارنده در این اثر تلاش می کند با نگاهی به آرای منتقدان و صاحب نظران هنر و ادبیات انقلاب اسلامی و با روشی مشخص به احصا و تبیین ویژگی های سبکی آن نائل آید.