گل های سرخ سارایوو: به سوی راهی برای حفظ یاد

این اثر به بررسی یکی از یادمان های جنگ بوسنی، یعنی چاله های انفجاری باقی مانده از جنگ است که به ابتکار اهالی فرهنگ، با رنگ سرخ پر شده اند و به نوعی تصویر یک گل را تداعی می کنند. هدف از این یادمان، نشان دادن یکی از یادگاری های جنگ با امید تکرار نشدن آن است. در سطح شهر سارایوو یادمان های دیگری نیز از جنگ وجود دارد که نویسنده به آنها نیز پرداخته است، اما همانطور که گفته شد، محوریت با گل های سرخ است.

بررسی این یادمان و دیگر یادگارهای جنگ بوسنی و چگونگی تفسیر آنها و گوناگونی معانی آنها برای مردمی که تقریبا یک دهه بعد به آنها می نگرند و حرف های خود را برای نویسنده می گویند، محوری ترین مباحث این کتاب است. این اثر اگرچه حجم چندانی ندارد، اما بی شک حاوی اطلاعات مغتنمی در باره این جنگ برای خوانندگان ایرانی است و آنها که سنشان قد می دهد آن روزها را اغلب خوب به خاطر دارند. در آن سال ها از رسانه ها رویدادهای آن را دنبال می کردند. این جنگ اندکی پس از پایان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران رخ داد و طبیعی بود که مردم ایران، با توجه به هم کیشی با مردم مسلمان بوسنی، بسیار ژرف با آنان همدردی کنند.

محمد کریمی، مترجم این اثر به زبان فارسی معتقد است «این اثر تحقیقی دانشجویی است که یادمان های جنگ در شهر سارایوو را مورد بررسی و تحقیق قرار می دهد. نویسنده در آن تلاش دارد تا با بررسی یادمان های جنگ در این شهر، ویژگی های آن را بیان کند، اما در عین حال محوریت با یادمان «گل های سرخ» است. گل های سرخ عنوان چاله های انفجاری باقی مانده از جنگ است که به ابتکار اهالی فرهنگ، با رنگ سرخ پر شده اند و به نوعی تصویر یک گل را تداعی می کنند. هدف از این یادمان، نشان دادن یکی از یادگاری های جنگ با امید تکرار نشدن آن است. در سطح شهر سارایوو یادمان های دیگری نیز از جنگ وجود دارد که نویسنده به آنها نیز پرداخته است، اما همانطور که گفته شد، محوریت با گل های سرخ است. نویسنده همچنین به مقایسه این یادمان با دیگر یادمان های بوسنی و دیگر کشورها نیز پرداخته است. به عنوان نمونه، در این کتاب مقایسه ای با یادمان های جنگ جهانی دوم در مجارستان و حاکمیت سوسیالیست در اروپای شرقی نیز صورت گرفته است. یادمان گل سرخ هیچ توضیحی ندارد و نویسنده تلاش دارد تا در این اثر پژوهشی تأثیر آن را بر ذهن اقشار مختلف مردم این شهر اعم از مسلمان، کروات و صرب بپردازد.»