«سایه» رمانی است پر قصه. نویسنده تلاش بسیاری به خرج داده تا با خلق و پیوند دادن خرده روایت های داستانی در این اثر، مخاطب خود را از تفسیر و خودگویی های متعددش در مقام نویسنده دور و دست او را در دست قصه برای حرکت در دریای داستانی خود بگذارد.
تم اصلی «سایه» که موضوع ازدواج و دخالت خانواده ها و مسائل آن را بازگو می کند، بسیار تلاش داشته تا از کلیشه های راج در این زمینه مصون بماند؛ اما نویسنده سعی بسیاری را نیز به خرج داده است تا مخاطب خود را در بطن داستان با اتفاقاتی قابل پیش بینی رها نکند. او در مقام راوی برای هر لحظه از داستان خود اتفاقی تازه را تصویر کرده که تصویری جذاب و حقیقی از خانواده ایرانی را به نمایش می کشد و برای همین است که این داستان را می توان تا انتها و با سرعتی قابل توجه ادامه داد و خواند.