این کتاب، نتیجه یک پژوهش چندرشته ای برای یافتن دلایل ضعف علوم انسانی در ایران است که در آن کوشش شده تا از چند منظر به مسئله رشد ناموزون علوم انسانی و اجتماعی و ارتباط آن با (عدم یا کندی) توسعه علمی توجه شود. در این تحقیق عمدتا کوشش شده است از میان جنبه های مختلفی که در بحث «توسعه نیافتگی علوم انسانی و اجتماعی در ایران» نقش دارند به بخش هایی پرداخته شود که از حیث ارتباط با جنبه های نظری و عوامل واجد صبغه فکری و فرهنگی برجسته تر هستند.