مواجهه با مرگ: اپیکور و منتقدانش

هدف آن بیش از هر چیز رهانیدن مردم از هراس، نه تنها هراس مرگ بلکه هراس حیات بود. در زمانی که تمام وجوه حیات اجتماعی، غیر قابل پیش بینی و سخت مخاطره آمیز مینمود، این مکتب به همه می آموخت که نیک بختی و خرسندی را در زندگی شخصی خود بجویند. حرف اپیکور این نبود که آدم ها باید در جستجوی لذت باشند، بلکه میگفت آنها بید در پی اجتناب از رنج باشند. لذت جویی در واقع نتیجه عکس میدهد. اغلب به سرخوردگی و ناکامی می انجامد و همان طور که بوداییها نیز میگویند، میل و تمنا، خودش را تکثیر میکند، به گونه ای که سرانجامش نارضایتی است. البته راه حل اپیک.ر برای حل این مساله با راه بوداییها متفاوت است. فرد به جای تلاش برای خلاص شدن از امیالش فقط باید به دنبال لذت های ساده باشد. غذایی مقوی، جایی برای خوابیدن، دوستی و صمیمیت. اینها مبنای زندگی خوب هستند...