این کتاب، با نگاهی به برنامه اول تا سوم مطالعه وضعیت نهادهای پژوهشی در ایران، روشن کننده این نکته است که هرچند کمبود مواردی از جمله تجهیزات، منابع، نیروی انسانی، بودجه پژوهشی و ابزار پیشرفته به عنوان مشکلات اساسی نهادهای پژوهشی و توسعه تحقیقات مطرح است، اما نکته مهم تر آن است که بهره برداری و استفاده از همین امکانات محدود نیز به نحو شایسته صورت نگرفته، به طوری که این دو عامل، موجب کارآیی پایین و عملکرد نامناسب این نهادها شده است.