الجَمْعُ بَینَ رَأْیَیِ الْحَکیمین ، کتابی در فلسفه از فارابی، به زبان عربی می باشد.
همچنان که از اسم کتاب پیداست ، مقصود فارابی از نگارش آن نشان دادن سازگاری و وفاق میان آرای افلاطون و ارسطو بوده است ، وی می گوید چون بحث و نزاع افراد را در باره حدوث و قدم جهان دیده و متوجه شده که برخی مدعیاند دو حکیم مبرِّز، افلاطون و ارسطو، در اثبات مُبدِع اول ، وجود اسباب ، نفس و عقل ، پاداش و کیفر اعمال خیر و شر و بیش تر امور مدنی و اخلاقی و منطقی با هم اختلاف دارند، بر آن شده تا برمبنای مضمون سخنان شان نشان دهد که عقاید آن دو متفق و سازگار است .