در کتاب حاضر، تلاش شده است از مبدا حوزه نظری «ارتباطات آیینی» و به کمک رهیافت «مردم نگاری»، فرایند ورود و خروج آیینی تلویزیون ایران به دو نوع مناسبت «حزن مذهبی» و «فرح مذهبی» ثبت شود. هم چنین با فراوری داده های مردم نگارانه، مولفه های اصلی در آیینی سازی شادی و غم در تلویزیون ایران استخراج و صورت بندی گردد.