این کتاب ترجمه ای است از رساله "حقیقه الحقایق" نوشته "ابن عربی" (560 ـ 638) که در آداب و پندهای عارفانه و خانقاهی نگاشته شده است.
مولف در این رساله نخست به بحث درباره حقیقه الحقایق پرداخته و میان عالم کبیر و عالم صغیر قیاس و تطبیق کرده و از خلافت عالم صغیر ـ انسان ـ و شناخت و اصالت او سخن گفته و چگونگی معرفت عقلی و شهودی و قیاس آن دو را با همدیگر نشان داده و صفات و اسما و ظهور حق در مظاهر اسما را ـ که انسان کامل باشد ـ بنموده است..