بررسی نسبت بین علم، ایمان و عمل و نقش ایمان و علم در شکل گیری اعمال مثبت در انسان و تهذیب نفس او از منظری قرآنی است. در ابتدای این اثر به بیان مفهوم علم از دیدگاه فلاسفه یونان و فلاسفه مسلمان پرداخته شده و حقیقت علم و ماهیت معرفت بخشی آن از منظر قرآن کریم، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
آن گاه نویسنده روش های کسب و تقویت ایمان و افزایش گرایش ها به مسائل اعتقادی را از دیدگاهی قرآنی بررسی نموده و نقش آن ها را در خودسازی و تهذیب نفس بیان نموده است. نویسنده در همین راستا به علل تضعیف گرایش های اعتقادی و اخلاقی در انسان اشاره نموده و نقش دنیا و محبت دنیا را در این زمینه بررسی نموده است. وی رعایت اصل تدریج را در تقویت و تضعیف گرایش های اعتقادی و اخلاقی نیز بیان نموده و آیاتی از قرآن را در این زمینه مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است.