بررسی تاریخی اندیشه تفویض ولایت تکوینی در دوره معصومان علیهم السلام

گروهی دیدگاه امروزی شیعه در مورد امامان را برداشتی اصلاح شده از تفویض امور خلق از خدای اعظم به خدای عظیم دانسته اند.

در این کتاب آمده که امامان همزمان با نفی تفویض خلق، رزق، حیات و ممات مخلوقات خود مقامات تکوینی نظیر انجام معجزات و کرامات را نیز به اثبات می رساندند.

در فصل اول موشکافی مفهومی صورت گرفته یعنی در واقع واژه شناسی در مورد ولایت تکوینی، غلو و تفویض انجام شده که همان واگذاری امور به خدا از جانب انسان است که دو بخش تفویض به معنای توکل و تفویض به معنای واگذاری و فهم معنای اوصاف الهی به خدا را در بر می گیرد.

فصل دوم از زمان پیامبر اکرم (ص) تا زمان امام محمد باقر (ع) نسبت های اثبات شده طرح بحث شده و واکاوی تاریخی در این بخش صورت گرفته و مطرح شده که غلو، تفویض و تقصیر دارای چه مضامینی است.

فصل سوم پس از زمان امام محمد باقر(ع) تا زمان امام رضا(ع) را در بر می گیرد. دوران امام باقر (ع) در زمینه غلات و عقیده تفویض بحث و بررسی شده و همچنین به مباحثی از زمان امام جعفر صادق (ع) و امام کاظم (ع) نیز پرداخته شده است.

فصل چهارم از زمان امام رضا(ع) تا پایان غیبت صغری است که مباحث کلامی را شامل می شود.

این کتاب در قلمروی تاریخ کلام اسلامی به صورت عام و تاریخ اعتقادات شیعی به صورت خاص تألیف شده است.