سب و لعن از منظر فقه مذاهب اسلامی

سب، شتم و لعن، به مثابه مصداقی تام از بغض از همان ابتدای زندگی بشر تاکنون بین مردمان شایع بوده است. و عده ای برای نشان دادن بغض و کینه خود به جریان ها یا اشخاصی، به آن مبادرت می ورزیدند.

با نزول اسلام و تایید لزوم تولی و تبری درباره دوستان و دشمنان خداوند، این موضوع در جامعه اسلامی و پس از پیدایش گرایش ها و نحله های متفاوت در زمینه های کلامی و فقهی، میان برخی پیروان و مسالک مختلف نمود و جلوه ای ویژه یافت.

کوتاهی در تفسیر درست از مفهوم سب و لعن و هم چنین تفکیک آن دو با توجه به گزاره ها و آموزه های اسلامی، و تمایز حکم آنها منجر به ایجاد کدورت و بین مذاهب فقهی شد.

این تحقیق با رویکرد توصیفی - تحلیلی و با روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای به بررسی آرای فقهی دانشمندان مذاهب فقهی اسلامی در مورد سب و لعن و ادله آن می پردازد.
و به دلیل استناد به کلمات و عبارات فقهای مذاهب فقهی و ارباب جرح و تعدیل، و اهمیت مطالب آنان، متن مورد استناد به همراه آدرس در پاورقی کتاب ذکر شده است که به شناخت اندیشمندان حوزه فقه در این مسئله می انجامد.