شیخیه و غلو در موضوع امامت

بزرگان شیخیه تحلیل های خاصی از موضوع امامت را در آثار خود بیان کرده اند که زمینه ی انتساب غلو به شیخیه را فراهم ساخته است؛ آنها معتقد به علل اربعه بودن امامان(ع) در نظام آفرینش اند و ائمه(ع) را علت غایی، مادی، صوری و فاعلی در هستی می دانند و بر این اساس اموری از جمله: آفریدن، روزی دادن، حیات دادن و میراندن را به ایشان نسبت می دهند که در این نوشتار دیدگاه های خاص شیخیه، ادله و ریشه های آنها تبیین شده و مورد نقد و بررسی قرار گرفته است.

* کتاب حاضر از 7 فصل تدوین یافته است، که فهرست عناوین آنها عبارت است از:

1- کلیات
2- سیر پیدایش شیخیه در بستر تاریخ
3- دیدگاه شیخیه در امامت و علت غایی، مادی و صوری دانستن ائمه علیهم السلام
4- غلو در اعتقاد شیخیه به علت فاعلی یا علت تامه بودن ائمه
5- بررسی محدوده تصرفات علت فاعلی دانستن ائمه در دیگاه شیخیه
6- نقد و بررسی فروعات موضوع غلو در امامت
7- ریشه های غلو در امامت در واکاوی اعتقاد شیخیه به مبدا و معاد