بررسی دوستی و خویشاوندی میان اهل بیت (ع) و صحابه

مولف در این کتاب به واکاوی تابلوهایی که در مناطق مقدسی مانند بقیع نصب شده اند، می پردازد و می کوشد نشان دهد که ازدواج ها و روابط خویشاوندی میان اهل بیت (ع) و صحابه نشانگر سازگاری اعتقادی همه اهل بیت (ع) با همه صحابه و روابط بسیار خوب و نیکو بین آنان نبوده است.

از نظر قرآن کریم، روابط سببی و نسبی الزاما بیانگر رضایت اخلاقی و اعتقادی طرفین نیستند و به هیچگاه نسب و سبب عامل سعادت فرد نمی شود.

در کتاب «بررسی دوستی و خویشاوندی میان اهل (ع) و صحابه» مباحثی مانند آیا صرف خویشاوندی پیامبر(ص) نجات بخش است؟، به فرض اثبات رابطه دامادی عثمان با پیامبر (ص) نه دوستی میان آن ها ثابت می شود و نه غصب خلافت توجیه می گردد، ازداوج پربرکت علی (ع) و فاطمه (س) و اخبار گزینشی، نام گذاری همیشه دلیل بر دوستی نیست، امام حسین (ع)، آیا ازدواج امام باقر (ع) با یک بانوی با تقوا از نسل ابوبکر نشان دهنده رابطه دوستی میان امیرالمومنین (ع) و ابوبکر است؟، مشکوک بودن اصل ازدواج، فضیلت فرد به عمل نیکوی اوست یا به صرف خویشاوندی اش با نیکان؟، نقش هدایتگری فرزندان امیر(ع) با ایجاد خویشاوندی سببی و بررسی خویشاوندی میان خاندان عصمت (ع) با عمر بررسی شده اند.