اثر حاضر، پژوهشی در مورد عوامل تأثیر گذار در تقویت یا تضعیف باورهای دینی و مقایسه دیدگاه مرتضی مطهری و ویلیام جیمز در این زمینه است.
در ابتدای این نوشتار کلیاتی در مورد دین و باور دینی و مفهوم و چیستی آن دو ارایه شده و پس از آن انفعالی بودن یا ارادی بودن باور دینی و ابعاد معرفتی آن مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. در ادامه نوع دیدگاه دو شخصیت نام برده شده به عنوان نمایندگان فلسفه اسلامی و فلسفه غربی نسبت به ماهیت دین و مبانی معرفتی، غیر معرفتی، فلسفی و روانی باور دینی را از منظر آنان با یکدیگر مقایسه نموده و تأثیر اموری مانند: اخلاق، مسائل محیطی، تربیت، حس حقیقت جویی، عادت، توجه به رأی و عملکرد اکثریت، تقلید کردن و نیایش در تقویت و تضعیف را از این دو منظر مورد تطبیق قر ار داده است.