دیالوگ

دیالوگ مفهومی مهم و چندوجهی است، هم گونه ای فلسفی و کهن است، هم از مؤلفه های قالب درام و رمان. هم الگویی برای ارتباط نویسنده و خواننده است، و هم مدخلی نظری به ماهیت زبان. دیالوگ در تمام این قالب ها با «ادبیات» سروکار دارد، و تجرد و تحجر متن مکتوب را با تعامل سیال گفت وگو، بر هم می زند.

پیتر وُمَک در این کتاب به طور موجز و مشخص به وجوه مختلف دیالوگ می پردازد، طرق او برای دستیابی به این منظور عبارتند از:
- ارائه تاریخچه ای از قالب دیالوگ، از افلاطون تا رنسانس، عصر روشنگری و مدرن؛
- پرداختن به نقش دیالوگ در «صداهای» چندگانه رمان، و کارکرد دیالوگ بر صحنه؛
- تأملی بر نظریه های دیالوگیسم میخائیل باختین؛
- بررسی این عقیده که خودِ مطالعات ادبی، مستلزم برقراری «دیالوگی» با گذشته است.

این مطالعه عمیق و راهگشا، نقطه ی شروع مناسبی برای کندوکاو در باب پیچیدگی این قالب ادبی متنوع و حیرت انگیز خواهد بود.