مبانی عرفان وحیانی

عرفان وحیانی به معنای عرفان برساخته و برخاسته از متن کتاب و سنت، در مقام ثبوت از ظرفیت والایی برخوردار است که لازم است در مقام اثبات نیز عیان و بیان شود.
همچنین منطق حاکم بر عرفان وحیانی منطق اکتشاف از منابع وحیانی نه استشهاد به منابع وحیانی است، به این معنا که عرفان وحیانی از طریق مراجعه به نصوص دینی با روش اجتهادی- تبیینی کشف و تولید گشته و در تبیین گزاره ها و آموزه های عرفانی از ره آورد و بروندادهای عارفان اسلامی استفاده شده است.

در این کتاب مبانی تصدیقی با دو مسئله بنیادین عرفان نظری یعنی توحید وجودی- شهودی و انسان کامل معصوم از رهگذر آیات و احادیث و با بهره گیری از تراث عظیم عرفان اسلامی و در مبانی تحصلی امکان استعدادی حصول کشف و شهود مورد تحلیل و تبیین قرار گرفته است.

هدف اصلی کتاب نیز تبیین توحید صمدی قرآنی و محوریت انسان کامل (پیامبر اعظم (ص) و عترت پاکش (ع) ) در عالم وجود می باشد.