مرحوم آیت الله سید محمدحسین حسینی طهرانی (ره)، نسبت به نماز جمعه رای خاص و منحصر به فردی در میان تمام نظرات و آراء داشته که به طور کلی متمایز و منحاز از سایر فتاوا می باشد؛ و آن عبارت است از: «وجوب تعیینی و اطلاقی نماز جمعه عقدا و اجتماعا بدون هیچ قید و شرطی.»
به این معنا که واجب مشروط نبوده؛ یعنی وجوب آن مانند وجوب حج که مشروط به استطاعت، و وجوب نماز که مشروط به دخول وقت است نمی باشد؛ بلکه وجوب آن به نحو واجب مطلق بوده که حضور امام علیه السلام یا تحقق حکومت اسلام شرط تحقق و شرط صحت آن محسوب می شود، همچون نماز که واجب مطلق است اما طهارت و رو به قبله بودن و طهارت لباس شرط صحت آن می باشد.
ایشان معتقد بودند که وجوب قیام مسلمین برای تشکیل حکومت اسلام، حکمی بتی و قطعی بوده و غیر قابل رد و تغییر می باشد؛ بر این اساس مسلمانان تا وقتی که نماز جمعه را منعقد و محقق نکنند، عاصی و گناه کار خواهند بود. * کتاب حاضر از 4 بخش تشکیل یافته است که عناوین آنها عبارت است از:
بخش اول: روایات وارده در باب نماز جمعه بخش دوم: اقوال علمای شیعه در مسئله نماز جمعه بخش سوم: ادله ما بر وجوب تعیینی نماز جمعه بخش چهارم: بیان سایر اقوال