دلداده ای در سرزمین وحی

داستان پلی است برای برقراری ارتباط میان پیام و خواننده و بستری است برای انتقال خواننده به فضایی که ممکن است در شرایط طبیعی برای او فراهم نباشد.
از این رو داستان هر چه بتواند احساس دریافت عناصر آن را در خواننده فراهم ساخته و برانگیزد، در تاثیرگذاری بر مخاطب موفق تر خواهد بود. داستانهای دینی بیش از اینکه مبتنی بر عنصر خیال صرف باشد بر مولفه معنویت تکیه دارد.
داستان دینی تجربه های معنوی را برای خواننده شبیه سازی می کند و می کوشد تا علاوه بر جذابیت، پیوند با دریافت های معنوی و روحی را در خواننده پایدار سازد.

داستان «دلداده ای در سرزمین وحی» کوشیده است به دیدار فردی از جامعه مومنان مسلمان از سرزمین و دیاری مقدس پرداخته و شوق زیارت و شرکت در بزرگترین گردهمایی مناسک دینی را برجسته سازد.
آنچه در این داستان خودنمایی می کند، دلدادگی میلیون ها مسلمان برای این سفر دینی است. این داستان که در طبقه بندی های متداول ادبیات داستانی جزء داستان های بلند قرار می گیرد، با نثر محاوره ای یا گفتاری نگاشته شده است و هر چند این سبک در برقراری ارتباط با خواننده تاثیر و جذابیت بیشتری دارد، اما در ترجمه کار را بر مترجم دشوار می سازد.

آقای علیرضا بیگی از دانش آموختگان کوشای دانشگاه امام صادق علیه السلام و علاقه مندان به فراگیری و پرداختن به عرصه های گوناگون زبان عربی بر اساس انگیزه عملی کردن این تجربه های علمی و آموزشی اقدام به ترجمه داستان مذکور نموده و با توجه به فراز و نشیب های متداول در همه ترجمه ها بویژه در تجربه های نخستین، تلاشی قابل قبول را از خود نمایان ساخته است.
ایشان در ترجمه اغلب کوشیده همان زبان محاوره ای را سبک خود قرار دهد و از عناصر موضوعی داستان پاسداری کند هر چند ممکن است این تجربه در آینده پخته تر گردد.