«لابی اسرائیل و سیاست خارجی امریکا»عنوان مقالهای است به قلم دو استاد علوم سیاسی دانشگاههای شیکاگو و هاروارد،جان میر شایمر و استفن والت.این دو به گرایش موسوم به«واقعگرا»در روابط بینالملل منتسباند که منافع ملی را یگانه بستر تدوین سیاست خارجی به شمار میآورد.این مقاله که امکان انتشار در نشریات پژوهشی امریکایی را نیافته،در مارس 2006 در مجلهء لاندن ریویوآ و بوکز(بررسی کتاب لندن)به چاپ رسید و به سرعت غوغایی به پا کرد.کتاب لابی اسرائیل و سیاست خارجی امریکا شامل مقالهء یاد شده و سه مقالهء دیگر دربارهء آن(نوشتهء نوام چامسکی،مایکل مسینگ وخ.پارسا)و پاسخ میر شایمر و والت به نظریات مخالفان و منتقدانشان است. پیش از هرچیز،اهمیت مقالهء«لابی اسرائیل...»-به قول مایکل مسینگ در همین کتاب-در علنی کردن بحثی است که«مدت درازی تابو باقیمانده»است. میر شایمر و والت در این مقاله بر آناند که محور سیاست خارجی امریکا در منطقهء خاورمیانه برپایهء حمایت کامل و خللناپذیر از اسرائیل استوار است.در حالی که چنین امری نهتنها بهترین راه برای حفظ منافع ملی امریکا نیست،بلکه به زیان آن است. در این کتاب نویسندگان ستون اصلی کارآیی لابی اسرائیل را در نفوذ آن بر کنگرهء امریکا-به مثابه جایی که«عملا اسرائیل از هر نوع انتقادی مصون است»-معرفی میکنند.البته «یهود ستیزی»اتهامی است که میر شایمر و والت نیز به خاطر نوشتن این مقاله با آن روبهرو شدهاند.لابی اسرائیل با ترسیم چهرهای اهریمنی از فلسطینیها توانسته است رهبران امریکا را قانع سازد که از سرکوب مداوم آنها توسط اسرائیل حمایت کنند.یکی از مطالب بحث برانگیز دیگر مقاله مربوط به نقش اسرائیل در جنگ علیه عراق است....