ایستگاه گورخوان

نویسنده در آثارش سعی کرده تا مخاطب را به جایگاهی برساند که فارغ از آنچه در ساختار ذهنی خود او می گذرد به تصمیم و نتیجه گیری برسد. بر همین مبنا می توان داستان های او را در این مجموعه آثاری با پایان باز به شمار آورد.

از سوی دیگر نویسنده بسیار ساده و روان و با بهره گیری از فضاسازی های بومی بدون ورود به محدوده کلامی زیست بوم های مختلف در ایران به نگارش این آثار دست زده است. آثار او به همین خاطر به سادگی و زیبایی ساختار و کلیشه ذهنی مدرن و شهرزده و نیز درونگرای مفرط داستان نویسی مدرن را شکافته و سعی کرده فارغ از آن، به موضوع درد و آلام بشری ورود پیدا کند. به همین اعتبار او راوی روایت هایی ساده و تکان دهنده از موقعیت های انسانی است و بیان آنها را نیز در قید و بند زمان و مکان محدود نکرده است.