دانشگاه و چالش های جامعه ایرانی

دانشگاه یکی از اصلی ترین و اثرگذار ترین نهاد های اجتماعی در جهان مدرن است. دامنه اثر گذاری این نهاد به ساختار جامعه و نحوه استقرار آن در نظام نهادی و سازمانی برمی­ گردد. اگر جامعه دارای ساختار پهن دامنه با سابقه تاریخی به لحاظ علمی و دانشی باشد، این نهاد نقش آفرینی بیشتری در ساخت اذهان و ایجاد الگو های جدید رفتاری و سامان سیاسی و توسعه­ ای خواهد داشت.
درصورتی که جامعه دارای ساختاری بسیط و ساده باشد، دانشگاه در آن نقش واحد با دامنه محدود خواهد داشت. در نتیجه رابطه ای بین کارکرد و نقش های دانشگاه با ساختار نظام اجتماعی و سیاسی وجود دارد.
به عبارت دیگر، داوری در مورد دانشگاه بدون توجه به ساختار جامعه و روند تحولات دانشی و علمی و بینشی آن غیر فنی و حرفه ای است. با این نگاه می توان به داوری جایگاه و نقش دانشگاه در سامان حیات اجتماعی ایران در مقایسه با دیگر کشور های جهان پرداخت.

کتاب «دانشگاه و چالش های جامعه ایرانی» از 9 بخش به شرح زیر تشکیل شده است:
بررسی وضعیت دانشگاه در دوره معاصر،
دانشگاه، نوسازی فرهنگی – اجتماعی و تجدد خواهی،
سقوط وقتی آغاز شد که دانش زیر سوال رفت،
کارمند دکتر و استاد کارمند،
جریان دانشجویی در ایران،
بحران بنیادی معرفتی در دانشگاه،
از ابن خلدون جامعه شناسی اسلامی در نمی آید،
ضعف و قوت های جامعه شناسی ایران و دانشگاه،
توسعه بومی یا توسعه محلی.
پایان بخش اثر نمایه است.