جلد دوم از مجموعه نفیس تفسیر قرآن کریم به تفسیر سوره بقره از آیه اول تا آیه بیست و دوم اختصاص یافته است.
صدرالمتألهین در این دوره از تفسیر توجه همگان را به این مطلب جلب نموده که هر آنچه خداوند تبارک در عالم صورت آفریده است، نظیری در عالم معنا که همان «عالم آخرت» است، دارد و هر آنچه در عالم معنا هست، حقیقتی در عالم حق دارد که «غیب الغیب» نام دارد.
ملاصدرا در مقدمه ای که خود برای این سوره در نظر گرفته به ذکر کلیاتی در باب سوره بقره و تفسیر آن پرداخته است. از جمله این اطلاعات تعداد آیات, مکی و مدنی بودن هر کدام از آیات و همچنین اسرار حروف قرآنی می باشد.
مصحح این کتاب در مقدمه خود توضیح می دهد که صدرا تفسیر نویسی را نخست به صورت نوشتن رساله هایی مستقل در تفسیر برخی سوره ها آغاز کرده و در اواخر دوران زندگی بر آن شده است که تفسیر کاملی از قرآن بنویسد.