در اثر حاضر بین المللی سازی آموزش عالی در ایران به عنوان یک تصمیم سیاستی، با تاکید بر اجرای آن به مثابه یک فرایند منظم، هدفمند، مستمر و ادامه دار مورد توجه قرار گرفته است.
تجربه کشورهایی مانند ایران نشان داده است آنچه موجب شکست و ناکامی یک سیاست، چه در سطح ملی و چه در سطح نهادی می شود، متاثر از عوامل مختلفی است.
این کتاب ضمن بررسی دلایل و اولویت های بین المللی سازی آموزش عالی، نقش هر یک از عوامل و بازیگران در روند بین المللی سازی دانشگاه ها در ایران را مورد مداقه قرار می دهد.