آرزوهایم را به امانت نگه دار

اوایل که عراقی ها آمده بودند، هیجان داشتیم. مثل فیلم های جنگی بود. وقتی همشهری هایمان یکی یکی شهید شدند. فهمیدیم فیلم نیست و واقعی است. با بچه ها قرار گذاشتیم هر کسی یک یادگاری به بقیه بدهد تا اگر شهید شد، بقیه از او یادگاری داشته باشند.
لبخند تلخی زدم...