نهج البلاغه امیرالمومنین علی (ع) (ترجمه محمدتقی جعفری)

مسلم است که با شناخت ­های معمولی هرگز نمی­ توان شخصیت علی ­بن ابیطالب (ع) را دریافت؛ به ویژه اگر پژوهشگر در مواردی جویای عناصر و فعالیت ­های روحی آن بزرگوار باشد. به عبارتی دیگر: حباب نمی ­تواند تمام مفهوم دریا باشد. حباب کجا و آن عظمت ژرف و شگفت ­انگیز کجا؟

به راستی، پدیده ­های ترکیبی و مفاهیم عالی و انسانیِ درونِ شخصیت­ها، با نظر به عظمت رشدی که دارند، بسیار پیچید ه­تر و ظریف­تر از آن است که در انسان­های معمولی به وجود آید. آمیزه ­ای از عدالت و محبت با وابستگی به خداوند متعال، از علی ­بن ابیطالب (ع) شخصیتی ساخته است که دُرّ نادره دوران است.

... به راستی، حکمت وجود چنین شخصیت والایی را فقط در مجموعه­ ای نورانی و پر فروغ (نهج ­البلاغه) که برای ارائه راه ­های کمال بشری به ودیعت نهاده، تا حدودی می ­توان مشاهده کرد.