فلسفه تاریخ

امروز فلسفه به شاخه های متعددی تقسیم شده است؛ نظیر فلسفه سیاسی، فلسفه علم، فلسفه هنر، فلسفه زبان. یکی از مهم ترین شاخه های فلسفه، فلسفه تاریخ است. فیلسوف به معنی کسی است که دارای روح فلسفی است و در هر شاخه از شاخه های فلسفه که می اندیشد، «روح فلسفی» خود را به نمایش می گذارد. او از پذیرش مطلق گفته های این و آن بدون دقت و خردورزی سرباز می زند و همیشه به این نکته نیز می اندیشد که ممکن است در مقابل این نظر، نظر مخالفی وجود داشته باشد که از مبانی استدلالی نیرومندی نیز برخوردار باشد.

بنابراین، بدون تأمل و تفکر عمیق اقدام به پذیرش عقیده ای نمی کند. او می داند که تردید منطقی، مقدمه رشد و پیشرفت عقلی است. او همیشه دقت می کند و همواره کنجکاو است و شوق به درک حقایق را همواره در خود زنده نگه می دارد و می کوشد تا هر پدیده ای را به طور عمیق بفهمد و به شناخت سطحی از پدیده ها رضایت نمی دهد و درک عمیق قضایا خواست قبلی و قلبی اوست. اساساً دعوت قرآن و اسلام به تعقل و تفکر، نوعی دعوت عام نسبت به داشتن روح فلسفی است؛ روحی که جست وجوگر، پرسشگر و تشنه فهمیدن حقایق هستی است.