هدف مولف در این کتاب، نمایاندن مجاری ورود ادبیات نوین به جامعه ادبی ایران است؛ مجرای تاریخی، جغرافیایی و مهمتر از آنها مجرای فکری. به گفته مولف: انتخاب این هدف از آن روست که برای تشخیص «ماهیت» ادبیات نوین ایران ناگزیر از شناخت این مجاری هستیم. اهلیت و سرکشی، احترام و رویگردانی، و اعتنا و بی محلی این ادبیات به آداب و رسوم، ارزش های بومی و فرهنگ جامعه ایران منوط به دریافت همین شخصیت ماهوی است.