ارزیابی دانش بومی

توسعه به امری محتوم برای کشورها در جهان امروز در آمده است بگونه ای که یکی از ملاکها و معیارها برای تقسیم بندی کشورها بر اساس این مفهوم شکل گرفته و کشورها به توسعه یافته و درحال توسعه تقسیم بندی می شوند. از سوی دیگر می دانیم هیچ پدیده ای فارغ از تبعات خواسته و ناخواسته نمی باشد به همین خاطر، توسعه و تبعات آن نیز مد نظر اندیشمندان قرار گرفته و در خصوص پیش بینی و کاهش تبعات ناخواسته آن، بخصوص اینکه این پدیده برای کشورهای غیر غربی امری بیرونی و غیر محلی محسوب می شود، به چاره اندیشی افتاده اند.

در این میان انسان شناسان تلاش دارند با استفاده از دانش بومی - محلی در فرایند توسعه دخالت کرده و استلزامات آن را شناخته و نه تنها نسبت به مهار تبعات منفی آن طرح و ایده هایی را مطرح کنند، بلکه در اجرای بهتر و موفقیت آمیز تر اینگونه طرح های توسعه ای نقش موثری را ایفا نمایند.

ترجمه حاضر حاصل کنفرانس انسان شناسان اجتماعی (۲۰۰۰ م) است که در لندن برگزار شده است. این مقالات به همت سه انسان شناس به نام های آلن بیکر، عضو گروه انسان شناسی دانشگاه کنت الیوت، پل سیلیتو استاد انسان شناسی دورهام و جوهان پاتیر، عضو گروه انسان شناسی دانشگاه لندن جمع آوری و تدوین شده است. «اگر چه تمامی نویسندگان مقالات کتاب انسان شناس نمی باشند اما مطالب آن پیوندهای روشنی با آثار قوم نگاشتی دارد.»