پرسش ها و پاسخ ها 35: جریان شناسی بهائیت

مجموعه کتاب های پرسشها و پاسخهای دانشجویی توسط نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها و دفتر نشر معارف انتشار پیدا کرده است .
آنچه این کتابها را از انواع مشابه برجسته می سازد طبقه بندی موضوعی ، توجه به شبهات و سوالات روز ، پاسخگویی بلیغ وبر اساس نظرات علما و مراجع عظام می باشد .
لازم به ذکر است ،این کتاب ها در عین حال این که دانشجویی نام گرفته اما برای هر ذهن پرسشگر و برای پاسخ به شبهات در اکثر محیط ها مناسب می باشد .
با توجه به بمباران اطلاعاتی دشمنان اسلام ناب و شبهه افکنی روز افزون آنها مطالعه ی چنین کتاب هایی که حجم کم ، بیان ساده و حتی قیمت اندک دارد به همه و خصوصا فعالان فرهنگی حوزه جوان و نوجوان توصیه می شود.

اثر حاضر سی و پنجمین جلد از این مجموعه با عنوان جریان شناسی بهائیت می باشد.
بهائیت فرقه ای منشعب از بابی گری است. بنیانگذار بابیت، سیدعلی محمد شیرازی ملقب به «باب» است. او در سال 1235ق در شیراز متولد شد، در نوزده سالگی به کربلا رفت و در درس سیدکاظم رشتی حاضر گردید. پس از مرگ استاد، خود را باب امام زمان(عج) خواند و جمعی افراد ساده لوح و گروهی از فرصت طلب ها با انگیزه های گوناگون به وی گرویدند. پس از مدتی ادعاهای بزرگ تری چون مهدویت و رسالت مطرح ساخت. اما در مناظراتی که با علمای ایران در اصفهان و تبریز انجام داد، نتوانست از عهده اثبات مدعیات سنگین خویش برآید و این امر، همراه وجود خطاهای بسیار ادبی و علمی در آثار و الواح وی، مانع سرایت گسترده آیین وی در بین مردم ایران شد.
از سوی دیگر علی محمد نسبت به مخالفان عقیده اش، خشونت شدیدی را سفارش نمود که حاصل کار، آشوب و اغتشاش خونین بابیان در نقاط مختلف ایران بود. پس از مرگ محمد شاه قاجار در سال 1264ق مریدان علی محمد آشوب هایی در کشور پدید آورده و به قتل و غارت مردم پرداختند. میرزا تقی خان امیرکبیر به جهت فرونشاندن فتنه بابیه و بازگرداندن امنیت به کشور، در صدد سرکوبی آنان برآمد. سرانجام علی محمد باب و یکی از پیروانش به نام محمد علی زنوزی در 28 شعبان 1266 در تبریز تیرباران شدند.