قصه خوبان: داستان حدیث کساء

من یک پارچه ی پشـــــمی هستم که در سرزمین یـــمن بافته شده ام. به من می گــــــویند: «کَســـایِ یمـــــانی». عرب ها ما را بیشتر برای روپوش و عَبا استفاده می کردند. به همیـــن خاطر، من هم عبـا شدم.

من در یک روز آرام، در میان خریداران شهر مدینه، چشم باز کردم؛ مردی مرا از بازار خرید و به یک خانه ی کوچک و دوست داشتنی برد. خانه ای که سراسر نور و مهربانی بود. حضرت علی(ع) و همسر مهربانش حضرت فاطمه(س)، در آن خانه زندگی می کردند و من اهل خانه را به مرور زمان بیشتر شناختم.