اگر قرار باشد آموزش و یادگیری، سازنده خویشتن انسان و منزلت بخش فرد گردد، دیگر نمیتواند مجزا و بی کنش متقابل با محیطی باشد که در آن بزرگ شده و زیست می کند.
محیطی به نام اجتماع، جامعه و جهان، چرا که خویشتن ما وابسته به جمع است، آنهم به گونه ای اجتناب ناپذیر و نه به اختیار ما، دیگرانی که اجتماع ما را شکل می دهند باید باور داشت که آموزش چیزی فراتر از چهاردیواری کلاس درس وحیات مدرسه ودانشگاه است.