النهجه المرضیه (الجدیده) فی شرح الالفیه

«البهجة المرضیة علی ألفیة ابن مالک» یا «النهجة المرضیة»، تألیف جلال‏ الدین عبدالرحمن سیوطی، ادیب و دانشمند بزرگ قرن نهم هجری (متوفای 911 ق)، یکی از مشهورترین شرح‏ های مزجی بر اشعار الفیه ابن مالک (671- 600 ق) است. این کتاب معمولا یکی از کتاب‏ هایی است که در پایه دوم حوزه تدریس می شود. به‏ طور کلی این شرح از قدیم تاکنون علی ‏رغم وجود کتاب‏ های جدیدی که در زمینه ادبیات عرب توسط علما و ادبای عرب و غیر عرب نگاشته شده، هنوز هم به‏ عنوان مهم‏ترین کتاب درسی در حوزه شمرده می شود.

کتاب حاضر از بدو نگارش، مورد توجه خاص دانشمندان، زبان‏ دانان و دانش‏ پژوهان ادب عربی واقع شده و در حوزه‏ های علمی مورد تدریس و تدرس و استفاده بوده است. به دلیل این که مطالب کتاب، علمی و گاه مشکلات عبارتی داشته، از طرف ادیبان و نحویان، تاکنون بیش از صد شرح و حاشیه بر آن نگاشته شده است.