شعر انقلاب اسلامی را مانند دیگر رخدادها و پدیده های اجتماعی نمی توان بدون توجه به زمینه ها و عوامل اجتماعی و تاریخی آن تحلیل و معرفی کرد. انقلاب سال پنجاه و هفت خود معلول زمینه ای فرهنگی بود که سال ها پیش از شکل گیری قیام، زیر پوست جامعه در جریان بود و در نهایت در بهمن ماه سال پنجاه و هفت به ثمر نشست و خود را در جهان با هویتی منحصر به فرد معرفی کرد. شرایطی از قبیل انقلاب مشروطیت و حضور علمای دینی و روشنفکران در صف اول مبارزات ضد استبدادی، مطرح شدن دین و مذهب تشیع به عنوان ایدئولوژی جنبش ها و خیزش های اعتراضی علیه رژیم سلطنت، اتحاد و همدلی مردم حول محور مرجعیت شیعه و روحانیت دینی، بازگشت به سرچشمه های معرفتی دینی، آشنایی بیش از پیش مردم با اقتضائات تازه ی حکومت داری در دنیای مدرن و جوانه زدن خیزش های ضد استبدادی و ضد دیکتاتوری در جهان همه و همه از عوامل سیاسی، اجتماعی و فرهنگی شکل گیری انقلاب اسلامی بود.