استشفاع یعنی توسل به ائمه معصومین (ع) و طلب شفاعت از آنان در دنیا، و شفاعت منصب معصومین علیهم السلام در آخرت است و آن به معنی درخواست آمرزش گناهان مؤمنین از خداوند است. در مبحث اول کتاب نویسنده با استناد به آیات، احادیث، روش انبیای معصوم به استناد قرآن، سیره مسلمین و به حکم عقل، برای تقرب انسان به خدای تعالی طلب حوائج شرعی را امری پسندیده و شرعی داشته است.شفاعت فقط مخصوص انسان موحد و گناهکار است و به کافران و اهل شک و شرک تعلق نمیگیرد.بخشی از این مبحث به پاسخ پرسشهای مخالفان میپردازد ، اما بخش اعظم آن با ذکر دلایل چهارگانه از قرآن، سنت، اجماع و عقل به این نکته میپردازد که شفاعت حقیقتی تثبیت شده برای اهل بیت علیهم السلام است.نقد وبررسی آیات و روایات ، بحث اجماع و بررسی حکم عقلی به امکان و وجوب شفاعت، بخش اصلی کتاب را شامل میشود.قسمت پایانی کتاب نیز از فهرست آیات، احادیث، اعلام و مصادر تشکیل شده که برای محققین بسیار ارزشمند است.