تقیه از مسائلی است که شیعه از سوی دشمنان خود بدان متهم شده است . در این کتاب پس از بحث مختصر در مورد همیشگی نبودن تقیه در اعتقادات در یک فصل به ذکر زندگی برخی از اصحابی اشاره دارد که به خاطر عدم تقیه و پایبندی بر ولایت امام علی (ع) به شهادت رسیده اند که عبارتند از: عمرو بن حمق خزاعی ، رُشید هجری ، قنبر غلام امیرالمومنین (ع) ، حجر بن عدی ، میثم تمار . از طرفی در بیان وجوب تقیه در شرایط خاص ، و رد ادعای دشمنان شیعه دلایل صحت تقیه ذکر شده است . این دلایل در پنج فصل آمده که عبارتند از : قرآن کریم، سنت پیامبر، سیرة اصحاب صالح ، اقوال فقها مذاهب و سنت اجرایی آنها ، و حکم عقل و فطرت .
پایان بخش کتاب احتجاج امام حسن مجتبی (ع) با معاویه استکه در منتهای شجاعت و به دور از هر تقیه ای مطالب لازم را به صراحت بیان فرموده و دلایل ولایت امام علی (ع) و برائت از دشمنان آن حضرت را بیان فرموده اند.