احوال پرسی با عبارت «کیفت اصبحت»: «چگونه صبح را آغاز نمودی» و «کیف امسیت»: «چگونه روز را به پایان بردی» در گذشته مرسوم بوده است؛ و پرسشگر با این عبارت، به مخاطب خویش می فهماند که اگر ملالی تو را آزار می دهد، آماده یاری رساندن به تو هستم.
با کاوش در لابلای صفحات تاریخ، به موارد زیبایی از پاسخ ائمه (علیهم السلام) و پیامبران و حکما و ... به «کیف اصبحت» بر می خوریم که در این کتاب گردآوری و تدوین شده است.
گزیده کتاب
روزی به امام حسین (علیه السلام) عرض شد: یابن رسول الله، چگونه صبح کردی؟ در پاسخ فرمود: «صبح کرده ام در حالی که پروردگاری دارم که بالای سرم است و آتش دوزخ در پیش رویم؛ و مرگ در جستجوی من است؛ و ناگزیر از حساب پس دادن هستم؛ و در گرو اعمال خویشم؛ و آنچه را دوست می دارم نمی یابم و آنچه را دوست نمی دارم نمی توانم از خودم دور کنم؛ و کارها به دست کس دیگری است که اگر بخواهد عذابم می کند و اگر بخواهد می بخشد. پس کدام فقیری از من فقیرتر و نیازمندتر است؟»