نوشتار حاضر می کوشد مفهوم بنیادین و جایگاه عدالت در امور سیاسی و رابطه آن با مهمترین مفاهیم و عناصر دخیل در عرصه سیاست همچون آزادی، رفاه، برابری، امنیت، قدرت، مشروعیت، و غیره در اندیشه سیاسی علامه طباطبایی و سه تن از شاگردان ایشان (استاد مطهری، استاد مصباح یزدی و استاد جوادی آملی) را بررسی کند. همچنین پژوهش حاضر امکان به دست دادن تئوری جدید در باب عدالت را از نظر علامه و شاگردانش مورد بررسی قرار می دهد.