کرامت انسانی و فلسفه حقوق بشر: در اندیشه علامه طباطبایی

در دهم دسامبر 1948، مجمع عمومی سازمان ملل متحد در اجلاس پاریس بر اساس قطعنامه کمیسیون حقوق بشر اعلامیه جهانی حقوق بشر و شهروندی را تصویب کرد. این اعلامیه دارای یک مقدمه، 30 ماده و سه قطعنامه ضمیمه است که بیان کننده مواد اعلامیه 1948 پاریس بوده و از سوی تدوین کنندگان آن به صورت قواعد آمره برای کشورهای جهان تلقی می شود ). دلیل آن نیز روح حاکم بر مفاد پیمان و پیوستن بسیاری از کشورها به این میثاق و رویه اجرایی کردن قوانین مذکور از سوی دولت ها بیان شده است. این اعلامیه به عنوان اساسی ترین و ابتدایی ترین حقوق انسان ها تلقی شده و هر انسانی به طور ذاتی، فطری و به صرف انسان بودن بهره مند از آن دانسته می شود.

در این کتاب و به منظور فتح بابی در ارائه فلسفه حقوق بشر اسلامی، بازتعریف موضوع «کرامت انسانی» پس از طرح مبانی انسان شناختی علامه طباطبایی و بر اساس آن ها صورت می گیرد و آثار سه گانه «آزادی»، «عدالت» و «امنیت» نیز بر اساس «کرامت انسانی» و با ابتنای بر مبانی انسان شناسی مذکور بازطراحی می شوند.