جرم شناسی کاربردی

جرم شناسی کاربردی از شاخه های جرم شناسی است که می کوشد تا با استفاده از یافته های جرم شناسی نظری، پاسخ هایی را برای حل مشکل جرم و کاهش نرخ بزهکاری ارائه دهد. جرم شناسی حقوقی، جرم شناسی بالینی، جرم شناسی پیشگیری و بزه دیده شناسی کاربردی، دانش هایی است که ذیل این شاخه از جرم شناسی وجود دارد.

جرم شناسی حقوقی، ارزیابی علمی نهادهای حقوقی کیفری از منظر دانش جرم شناسی است که خود شامل جرم شناسی حقوقی کیفری عمومی، حقوقی کیفری اختصاصی و جرم شناسی آیین دادرسی کیفری است: جرم شناسی بالینی عهده دار ارائه راهکارهایی برای اصلاح و درمان مجرمان است؛ جرم شناسی پیش گیری نیز می کوشد تا ابعاد و مدل های مختلف پیش گیری از جرم را با روش های علمی بررسی کند و بزه دیده شناسی با لحاظ نقش بزه دیده در وقوع جرم، تدابیر و روش های حمایت و صیانت از بزه دیده را مورد بررسی قرار می دهد تا از این طریق از بزه دیدگی مکرر یا اقدامات بزهکارانه احتمالی واکنشی او پیش گیری کند.

مطالعه این دانش ها، ویژگی های مهم این شاخه از جرم شناسی را آشکار می سازد که از جمله آنها می توان به انتقادی بودن، تجربی بودن و کاربردی بودن اشاره کرد.