نقد و بررسی ظاهرگرایی در فهم قرآن

در فهم و برداشت از قرآن، همواره رویکردهای مختلفی وجود داشته است. برخی با ظاهر گرایی در فهم قرآن، تنها بر تفسیر لفظی و لغوی پای فشردند و مخالفین تأویل گرا را نکوهش کردند و برخی دیگر بر جنبه تأویلی کلام خدا تأکید و مخالفانشان را مذمت کردند و گروه سوم، از زاویه جامع گرایانه بر فهم قرآن نظر افکندند تا فهم و تفسیر جامع تری از آیات قرآن ارائه کنند. این سه رویکرد تأثیر عمیقی در جهان اسلام از آغاز تاکنون داشته است. آنچه مطمح نظر این پژوهش قرار گرفته، بررسی جریان ظاهر گرایی در فهم قرآن است؛جریانی که در شکل گیری گرایش خاص فکری و عقیدتی در میان اهل سنت بسیار مؤثر بوده است.

این کتاب جریان ظاهر گرایی را به لحاظ ماهوی، سیر تاریخی و زمینه های ش کل گیری مورد بررسی قرار داده و با رویکردی انتقادی مبانی و روش های آنان را در برداشت از قرآن به بوته نقد گذاشت و در پایان، علاوه بر ارائه معیارهای فهم درست آیات الهی، پیامدهایی فکری این جریان را تبیین کرده است.