چرا انسان ها برای انسان هایی دیگر کار می کنند؟ این پرسش به ظاهر ساده و ابتدایی در قلب بحث فردریک لوردون قرار دارد. لوردون برای تکمیل پاسخ های ناتمام مارکس، خصوصاً در برابر منظره گیج کننده مستخدمانی متعهد و مشتاق، قسمی «انسان شناسی اسپینوزیستی» را به کار می بندد که نقش بنیادین تأثیرات و انفعالات را در رابطه استخدامی آشکار می کند و استثمار سرمایه دارانه را به منزله تصرف و قالب ریزی دوباره میل مجدداً مفهوم پردازی می کند. قسمی خوانش سرتاسر ماتریالیستی از اخلاق اسپینوزا به لوردون اجازه می دهد پنبه تمام تصورات در باب خودمختاری و خود - تعینی فردی را بزند؛ درعین حال که هم زمان ایده های آزادی سیاسی و رهایی از بند استثمار سرمایه دارانه را حفظ می کند.
کتاب حاضر، طرحی است متهورانه برای بازاندیشی در سرمایه داری و فراروی از آن بر مبنای تجربه معاصر از کار.