«کوچه مرجانی ها» در زمره داستان هایی است که مخاطب خود را از ابتدایی ترین سطور تا انتها با این گونه دوم از نویسنده و متن مواجه می کند، با متنی خیال انگیز و پراحساس که خبر از داستانی پر آب چشم در خود دارد. داستانی که نویسنده عجله ای برای بیانش ندارد و البته به دنبال اغراق نیز در بیان آن نیست. اما سعی کرده با انتخابی خیال انگیز از کلمات و چینشی با سلیقه از آنها در کنار هم به عباراتی دست پیدا کند که ماجرایی جذاب و محرک عاطفه و مهمتر از آن فکر عاطفی و انسانی مخاطب خود باشد.